επιμέλεια Ελένη Σοφού
Ο Φραντς Κάφκα έζησε λίγο και άφησε λίγα. Ένα σώμα έργου μικρό, που όμως γέννησε ολόκληρη βιβλιοθήκη ερμηνειών. Χειρόγραφα που διασώθηκαν από μια βαλίτσα στην Ευρώπη του πολέμου, μια φωνή που θα μπορούσε να είχε χαθεί πριν ακόμη ακουστεί.
Η Agnieszka Holland, με την ταινία Franz, επιλέγει να τον πλησιάσει όχι ως μύθο, αλλά ως άνθρωπο. Το φιλμ κινείται με ηρεμία, με χιούμορ διακριτικό, με εικόνες που φέρνουν στον νου τη ζωγραφική του Μαγκρίτ. Στον κεντρικό ρόλο, ο Idan Weiss αποδίδει έναν Κάφκα που δεν είναι φάντασμα, αλλά σώμα ζωντανό: γράφει με το χέρι, ασκείται, περιπλανιέται σε σανατόρια, γελά με τις παραδοξότητες της ζωής.
Η Πολωνία επέλεξε την ταινία Franz ως την επίσημη υποβολή της χώρας για τα Όσκαρ 2026 στην κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.
Η ταινία δείχνει την Πράγα σε στιγμή μεταμόρφωσης, την πόλη που απομακρύνεται από τη γερμανική σκιά και βρίσκει νέα φωνή. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Κάφκα αναζητά τη δική του θέση, με μια προσωπικότητα πεισματική και αινιγματική. Η Holland δεν επιχειρεί να εξηγήσει ούτε να ερμηνεύσει. Αφήνει τον μύθο να μείνει άθικτος, να στέκεται μπροστά μας με όλη του τη δύναμη.
Στο Μουσείο Κάφκα, ο ξεναγός λέει: «Το έργο του είναι κλειδωμένο. Κι εκείνος πήρε τα κλειδιά μαζί του.» Η φράση συνοψίζει την καρδιά της ταινίας. Ο Κάφκα δεν δίνεται, δεν ξεκλειδώνεται, παραμένει ένα μυστήριο.
Η ταινία Franz δεν αναζητά μια τελική απάντηση. Αρκείται να δείξει έναν άνθρωπο που υπήρξε, που έγραψε, που άφησε πίσω του ερωτήματα. Και ίσως σε αυτά τα ερωτήματα βρίσκεται ακόμη η δύναμή του.
Δείτε το τρέιλερ:
lavart.gr
