Έτσι λοιπόν από τις εκατοντάδες ιστορίες που θα μπορούσε κάποιος να πει για το θρυλικό αυτό συγκρότημα ,εγώ επέλεξα μια που αναφέρεται στη δημιουργία ενός τραγουδιού που αγαπάμε πολύ και δεν είναι άλλο από το «Comfortably Numb» από το δίσκο των Pink Floyd «The Wall» που κυκλοφόρησε το 1979.
Ενώ τα περισσότερα τραγούδια του The Wall γράφτηκαν από τον Roger Waters, το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής του «Comfortably Numb» γράφτηκε από τον David Gilmour. Το 1978 ο Gilmour ηχογραφούσε τον πρώτο του σόλο δίσκο με τίτλο («David Gilmour », 1978) στο τελευταίο στάδιο ηχογράφησης ο Gilmour ηχογράφησε ένα οργανικό demo του τραγουδιού «Comfortably Numb». Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του The Wall ο Gilmour έφερε τη μουσική στα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ,ενώ ο Roger Waters έγραψε τους στίχους και πρόσθεσε κάποιες νότες δίνοντας προσωρινά τον τίτλο «The Doctor» που στη συνέχεια άλλαξε σε «Comfortably Numb». Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα τρία τραγούδια του «The Wall» που ως δημιουργοί του αναφέρονται οι David Gilmour και Roger Waters.
Επειδή η μουσική των Pink Floyd είναι δημοφιλής στην κουλτούρα των ναρκωτικών, πολλοί ακόμα και σήμερα πιστεύουν ότι το τραγούδι μιλάει για ουσίες που επηρεάζουν την λειτουργία του μυαλού. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι ο ίδιος ο Waters παραδέχθηκε ότι έγραψε του στίχους κάτω από την επήρεια των ναρκωτικών, υπάρχει επίσης και η άποψη ότι το τραγούδι είναι μια αποκάλυψη της ψυχολογικής κατάρρευσης που βίωσε ο Syd Barrett ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd που αποχώρησε από το συγκρότημα το 1968.
Η αλήθεια όμως της ιστορίας της δημιουργίας του «Comfortably Numb» βρίσκεται αλλού και δεν έχει να κάνει παρά με δυο προσωπικές εμπειρίες του Waters. Η πρώτη ιστορία προέρχεται από την παιδική ηλικία του Waters από κάποια στιγμή που ήταν άρρωστος με πυρετό έχοντας παραληρήματα. Όπως αποκάλυψε λοιπόν ο ίδιος στο περιοδικό Mojo τον Δεκέμβριο του 2009 οι στίχοι «When I was child I had fever / My hands felt just like the two balloons» είναι απόλυτα αυτοβιογραφικοί.
Roger Waters: Θυμάμαι ότι είχα πάθει γρίπη η μόλυνση και είχα ένα πυρετό 40,5 και έπεφτα σε παραλήρημα .Δεν ήταν ότι τα χέρια μου έμοιαζαν με μπαλόνια αλλά φαινόντουσαν πολύ πιο μεγάλα και ήταν τρομακτικό .Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι αυτοί οι στίχοι αναφέρονται στον αυνανισμό. Ο θεός ξέρει γιατί!!
Η δεύτερη εμπειρία κρύβεται πίσω από τον στίχο That ‘ll keel you going through the show, που αποτελεί μια αναφορά σε ένα γεγονός που διαδραματίστηκε στις 29 Ιουνίου του 1977 όταν οι Pink Floyd έδιναν συναυλία στο spectrum της Philadelphia στο πλαίσιο της περιοδείας τους In The Flesh, αλλά ο Waters είχε έντονες κράμπες στο στομάχι και πίστευε ότι ήταν αδύνατο να παίξει.
Στα παρασκήνια απευθύνθηκε σε ένα γιατρό ο οποίος του έδωσε ένα ηρεμιστικό για να του απαλύνει τον πόνο ,νομίζοντας ότι ίσως είναι μια διαταραχή του στομάχου απο τροφική δηλητηρίαση ( αργότερα ο Waters ανακάλυψε ότι είχε ηπατίτιδα).
Waters: Μου έδωσε κάτι που ορκίζομαι στο θεό ότι θα μπορούσε να σκοτώσει γαμ….ελέφαντα! Έπαιξα σε όλη τη συναυλία ενώ μόλις και μετά βίας σήκωνα το χέρι μου πάνω από το γόνατο, μου είπε ότι ήταν μια μυοχαλαρωτική ουσία αλλά με κατέστησε σχεδόν αναίσθητο.
Για τον Roger Waters εκείνες οι δύο ώρες της συναυλίας του φάνηκαν δύο αιώνες.Τα χέρια του ήταν μουδιασμένα «σαν δύο παιδικά μπαλόνια» ήταν ανήμπορος να συγκεντρωθεί αλλά συνειδητοποίησε ότι το κοινό δεν έδινε σημασία επειδή ήταν τόσο απασχολημένοι με τα ουρλιαχτά και απορροφημένοι στη μουσική ώστε ο ίδιος μπορούσε να είναι «Βολικά ναρκωμένος».H εμπειρία αυτή έκανε τον Waters να αλλάξει τον τίτλο του τραγουδιού και να το ονομάσει Comfortably Numb.
πληροφορίες από lifo.gr
