Γονεῖς αἰδοῦ, Σοφοῖς χρῶ, Παιδείας ἀντέχου, Θυμοῦ κράτει, Γῆρας προσδέχου, και άλλα.
Στις Ειδούς του Μαρτίου, δύο άνδρες, ο Λευτέρης και ο Δημήτρης, αφηγούνται ο καθένας την ιστορία τους, μια ιστορία όπου η επαγγελματική και η προσωπική ζωή πλέκονται οδηγώντας σε ένα κομβικό σημείο και για τους δύο.
Το διήγημα του Παπαδήμα δεν έχει κεφάλαια – τα δελφικά παραγγέλματα είναι αυτά που λειτουργούν κατά κάποιον τρόπο σαν τίτλοι γύρω από τους οποίους αναπτύσσεται η σκέψη των δύο πρωταγωνιστών.
Τι είναι τα δελφικά παραγγέλματα
Όλοι γνωρίζουμε το απόφθεγμα που επικαλούνταν ο Σωκράτης, Γνῶθι σεαυτόν. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι πως η φράση αυτή δεν ανήκει στον Σωκράτη: επρόκειτο για ένα από τα τρία σημαντικότερα δελφικά παραγγέλματα, μαζί με τα Μηδέν ἄγαν και Ἐγγύα πάρα δ’ ἄτα.
Ως δελφικά παραγγέλματα είναι γνωστά τα 147 αποφθέγματα που βρίσκονταν χαραγμένα στον εξωτερικό τοίχο, περιμετρικά της πύλης, καθώς και στις στήλες του ιερού ναού του Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών.
Πρόκειται για λιτές φράσεις μόλις λίγων λέξεων, ένα απόσταγμα σοφίας που εκφράζει διαχρονικές αρχές για να διάγει κανείς σε καθημερινή βάση βίο ενάρετο. Αφορούν στην αγάπη, τη φιλία, την εργασία, αλλά και στο χρέος, την ανταμοιβή, ακόμη και στο κουτσομπολιό.
Επειδή σκοπός τους είναι να καθοδηγούν τον άνθρωπο στην καθημερινή του ζωή, ο Παυσανίας τα χαρακτηρίζει ως «ωφελήματα προς τους ανθρώπους» (Ελλάδος Περιήγησις, Φωκικά).
Διαβάστε περισσότερα εδώ
