ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΥ…
Οργιαστικά κτίσματα
όροφοι στοιβαγμένοι χαράζουν τον αιθέρα!
Οι κατασκευές των ανθρώπων…
Παράθυρα που αχνοφέγγουν στο σκοτάδι
πίσω από κάθε τοίχο ένας στεναγμός.
Μακριά από τις δέσμες φωτός
γερμένες οντότητες
ατενίζουν διεξόδους,
ανάγκη για ελευθερία…
η ζωή οριοθετημένη σε σχήματα θανάτου.
MIN PLATS…
Ståtliga byggnader
uppstaplade golv strävar att nå etern!
Människornas byggnader…
Fönster lyser i mörkret
bakom varje vägg, en suck.
Långt från ljusets strålar
böjda varelser
urskiljer öppningar,
behov av frihet…
livet utstakat enligt dödens former.
